Niedziela w Tygodniu Modlitw o Trzeźwość Narodu

Wprowadzenie do Mszy świętej:

Dzisiejszą niedzielą rozpoczynamy kolejny Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu. Zdajemy sobie sprawę, że ta intencja jest bardzo ważna dla nas wszystkich. Dla naszych rodzin, wspólnot, dla nas samych. Wszyscy doświadczamy skutków nietrzeźwości tak wielu naszych rodaków. Wykorzystajmy ten czas na gorliwą modlitwę o odnowę moralną Polski. Wynagradzajmy Bogu grzechy pijaństwa popełniane na naszej ziemi.

Czytania:

I czytanie: Kpł 19,1-2.17-18
Psalm: Ps 103
II czytanie: 1Kor 3,16-23
Aklamacja: 1J 2,5
Ewangelia: Mt 5,38-48

Homilia:

„Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!” – to wezwanie, które Bóg przekazał przez Mojżesza swojemu ludowi, głoszone jest dzisiaj także nam. Bóg, który nas wzywa do świętości, od razu wyjaśnia nam w sposób bardzo konkretny, co każdy z nas ma czynić.
Wskazania są jednoznaczne i klarowne: nie możemy mieć w sercu nienawiści do bliźniego; mamy upomnieć go, jeśli ten popełnia grzech; nie wolno nam szukać zemsty, ani żywić urazy do innych, ale mamy miłować bliźniego jak siebie samego.
Św. Paweł Apostoł w pierwszym liście do Koryntian dotknie samej istoty tego niezwykłego powołania do świętości. Napisze: „Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście”. Pomyślmy, jak wielka to godność być świątynią samego Boga, być mieszkaniem Ducha Świętego! Godność będąca jednocześnie wielkim zadaniem, które Jezus streścił w dzisiejszej Ewangelii słowami: „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski”.
Czy to Słowo Boże, które przed chwilą usłyszeliśmy, jest dla mnie radosną nowiną? Czy też może rodzi wątpliwości, że poprzeczka stawiana przez Pana jest zbyt wysoka, że przerasta moje siły? Można śmiało powiedzieć, że Bóg nie rzuca słów na wiatr. Jeśli czegoś od nas żąda, to wie, że jesteśmy w stanie to uczynić. Wystarczy tylko Mu uwierzyć i zaufać Jego Mocy i Miłości.
Boże wezwanie do świętości łączy się z odpowiedzialnością każdego z nas za stan świątyni, którą jesteśmy. Czy jesteśmy zjednoczeni z Bogiem? Czy jest w naszych sercach Jego miłość? Na te pytania musimy szczerze sobie odpowiedzieć, także w kontekście zbliżającego się Wielkiego Postu. To już w środę rozpoczniemy ten okres od posypania głów popiołem. Dzisiaj natomiast, jak co roku, rozpoczyna się Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu.
Ta piękna i jakże potrzebna inicjatywa zrodziła się w ubiegłym wieku z inicjatywy polskich biskupów zatroskanych o stan moralny naszego narodu, pod przewodnictwem bł. Kard. Stefana Wyszyńskiego. To był naprawdę wielki apostoł trzeźwości. On wiedział, że jeśli w naszym narodzie ma nadal istnieć wiara, istnieć Kościół, jeśli ma istnieć sam naród, to musi zostać pokonana plaga pijaństwa. Z całych sił o to zabiegał, sam dając przykład świętego, trzeźwego życia, praktykując od dzieciństwa dobrowolną abstynencję. Zachęcał wszystkich do gorliwej modlitwy w intencji otrzeźwienia narodu, do działań duszpasterskich i do składania Bogu przyrzeczeń abstynenckich z motywów nadprzyrodzonych. Jako akt wynagrodzenia Bogu za grzechy pijaństwa popełniane w naszej Ojczyźnie, a zarazem jako piękne świadectwo radosnego, wolnego życia bez alkoholu.
Dzisiejsza niedziela jest dniem przepraszania Boga za grzechy nietrzeźwości, za tyle krzywd wyrządzonych pod wpływem alkoholu, narkotyków czy innych środków. Za grzechy pornografii, hazardu i inne grzeszne nałogi, które niszczą nie tylko ludzkie ciało, ale także psychikę, a przede wszystkim duszę.
Przywołajmy tu słowa listu, które napisał św. Jan Paweł II, gdy był jeszcze kardynałem. Zachęcał on wiernych do modlitwy przebłagania za grzechy nietrzeźwości Polaków, gdyż „wiele mamy sobie pod tym względem do zarzucenia. Pijaństwo, nadużycie alkoholu, jest u nas wadą społeczną, którą często obrażamy Boga – obciążając sumienia nasze ciężkimi grzechami”. Przestrzegał też przed lekceważeniem grzechu pijaństwa. Pisał: „Oby lekceważenie tego grzechu nie stało się źródłem fałszywego sumienia! Pijaństwo, nadużycie alkoholu, tkwi z pewnością u korzeni wielu innych grzechów. Niesie za sobą rozwiązłość seksualną, upadek moralności małżeńskiej, rozbicie rodzin. (…) Na tym nie wyczerpuje się lista zagrożeń, które uwydatniają się na gruncie moralności, a przecież w moralności tkwi prawdziwy postęp człowieka i społeczeństwa, nie tylko w rozwoju techniki i cywilizacji”.
Pragniemy dzisiaj na nowo usłyszeć wezwanie Pana do bycia świętymi. Pragniemy chronić i stale upiększać świątynię, którą jest każdy z nas. Zróbmy wszystko, aby odważnie i wytrwale kroczyć ku trzeźwości osobistej i całego narodu z Kościołem, który tworzymy, którego jesteśmy członkami. W nim szukajmy umocnienia w codziennej pracy nad sobą, w dążeniach do bycia doskonałymi, jak doskonały jest nasz Ojciec niebieski. Amen.

Bp Tadeusz Bronakowski

Modlitwa wiernych:

W odpowiedzi na usłyszane wezwanie do bycia świętymi, zanieśmy do Ojca niebieskiego ufne modlitwy.
1. Módlmy się za Kościół święty, aby z radością głosił Chrystusa wszystkim ludom i narodom. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
2. Módlmy się papieża, biskupów i kapłanów, aby dla wiernych byli przykładem świętego życia. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
3. Módlmy się o pokój na całym świecie, aby ustała wszelka nienawiść między ludźmi i narodami. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
4. Módlmy się za zniewolonych różnymi nałogami, zwłaszcza pijaństwem, aby stali się wolnymi w Chrystusie. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
5. Módlmy się za tych, którzy dobrowolnie podejmą dar abstynencji od alkoholu, aby ta decyzja przyniosła błogosławione owoce w ich życiu. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
6. Módlmy się za nas samych, abyśmy z odwagą kroczyli drogą świętości. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
Nasz Panie i Boże, przyjmij te modlitwy zanoszone z ufnością do Ciebie. Wesprzyj nas swoją łaską, byśmy byli święci, jak Ty jesteś święty. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Na rozesłanie:

Niech Boże błogosławieństwo pomoże nam realizować wezwanie do świętości w codziennym życiu. Pamiętajmy, że praktykowanie cnoty trzeźwości jest jednym z podstawowych fundamentów chrześcijańskiego życia.